هواساز (Air handling unit) که در جداول مشخصات تجهیزات پروژه ها به اختصار آن را با (AHU) نمایش می دهند از مهم ترین تجهیزاتی است که برای تامین هوای مطبوع و سالم با امکان کنترل دما و رطوبت هم در فصول سرد و هم در فصول گرم سال مورد استفاده قرار می گیرد. هواساز از اصلی ترین تجهیزات سیستم های تهویه مطبوع بوده که در تمام اقلیم های ایران دارای قابلیت نصب و بهره برداری می باشد.
هواساز معمولا برای تنظیم دما، رطوبت و تهویه مطبوع در مراکز بزرگ، سالن های اجتماعات نمایش و سخنرانی، بیمارستان ها، ادارات و . بسیار مناسب بوده و به ویژه در مناطق مرطوب کارآمدتر از فن کویل می باشد. زیرا علاوه بر بهبود کیفیت هوای خروجی (هواساز نسبت به فن کویل)، نصب فن کویل ها نیازمند اجرای شبکه گسترده ای از لوله کشی های رفت و برگشت و درین (Drain) در ساختمان بوده و همچنین رطوبت محیط و زمین نیز سبب پوسیدگی زود هنگام شبکه لوله کشی فن کویل ها در ساختمان می شود، در حالی که کانال های سیستم هواساز (تهویه مطبوع) که معمولا در بالای سقف کاذب اجرا می شوند، دارای طول عمری به مراتب بیشتر از لوله های اجرا شده در کف هستند.
به طور کلی در هواسازها، هوای تازه و هوای برگشتی از ساختمان پس از اختلاط از فیلتر آلومینیومی اولیه عبور کرده و در تابستان با عبور از میان فین های کویل آب سرد (یا مبرد) خنک شده و در زمستان نیز با عبور از میان فین های کویل آب گرم (یا بخار)، گرم می شود. سپس این هوا توسط فن هوادهی از درون کانال های نصب شده تا فضاهای مختلف ساختمان هدایت می گردد. همچنین عمل رطوبت زنی هوا توسط آب یا بخار در داخل هواساز و قبل از کویل سرمایش یا گرمایش و توزیع هوا در کانال ها در مواقع لازم انجام می پذیرد.
هواساز ها عمدتا دارای اجزایی شامل: استراکچر، بدنه، فن، الکتروموتور، فیلترهای هوا، کویل های سرمایشی و گرمایشی، افشانک های رطوبت زنی، دمپرهای هوای ورودی و خروجی و هوای برگشتی و تجهیزات کنترلی می باشند.
قبل از انتخاب و سفارش ساخت هواساز موارد زیر را به دقت محاسبه و تعیین نمایید:
· تعیین کاربری فضای مورد نظر
· مقدار سرمایش و گرمایش مورد نیاز ساختمان
· افقی یا عمودی بودن هواساز
· حجم هوادهی هواساز (m3/hr – CFM ) و میزان هوای برگشتی
· روبروزن یا بالا زن بودن دستگاه هواساز
· ابعاد و موقعیت نصب دستگاه هواساز
· تعداد ردیف ها، قطر، جنس و سطح حرارتی کویل های سرمایش و گرمایش هواساز
· تعیین نوع و افت فشار سیال ناقل حرارت (آب گرم یا بخار) در کویل گرمایش
· تعیین نوع و افت فشار سیال ناقل برودت (آب سرد چیلر یا گاز مبرد) در کویل سرمایش
· تعداد فین های تبادل حرارت کویل در هر اینچ مربع از کویل سرمایش و گرمایش
· فشار استاتیکی فن سانتریفیوژ دستگاه هواساز برای غلبه بر افت فشار طولانی ترین مسیر کانال هوادهی
· تعداد و نوع فیلترهای تصفیه هوا در مسیر هوای عبوری از هواساز
اصولا در هواسازها کنترل دما به سه روش زیر انجام می پذیرد:
روش اول:
با استفاده از شیر سه راه برقی یا موتوری که روی لوله رفت و برگشت کویل آبسرد و آبگرم هواساز نصب شده و به وسیله ترموستاتی که در کانال برگشت هوا به هواساز نصب می شود، عمل قطع و وصل و یا کم و زیاد کردن جریان آب گرم یا آب سرد کویل جهت امکان تنظیم دمای محیط انجام می گیرد.
روش دوم:
به وسیله ترموستات نصب شده در اتاق یا راهرو یا مکان مناسب دیگر (مانند حالت فن کویل) به فن دستگاه هواساز فرمان تغییر دور موتور و فن، خاموش و روشن داده می شود. سیستم کنترل لازم است به گونه ای طراحی شود که ابتدا مجموعه ترموستات کانالی وشیر سه راهی عمل نماید و سپس در مرحله بعد در صورت وم ترموستات اتاقی به بادزن دستگاه دستور تغییر دور دهد.
روش سوم:
کنترل ظرفیت هواساز به وسیله موتور دمپر هوای تازه ورودی و برگشتی که با توجه به دمای محیط و فرمان ترموستات میزان اختلاط هوای تازه با هوای برگشتی از ساختمان کنترل می گردند.
نصب فلوسوئیچ در مسیر آب خروجی اواپراتور (Child Water) به سمت کویل آب سرد تجهیزات تبادل حرارتی (مانند فن کویل ها و هواسازها ) بمنظور فرمانStop به چیلر در زمان خاموش شدن پمپ های سیرکولاتور مدار سرمایش اامی است.
کلیه دستگاههای هواساز، دارای محفظه فیلتر و عموماً دارای جعبه مخلوط کننده هوا نیز می باشند. بدین منظور، دمپر های نصب شده بر روی دستگاههای هواساز از نوع پره های آلومینیومی ( ایرفول) با چرخ دنده پلی آمیدی با هوابندی مناسب و روان با قابلیت نصب موتور دمپر می باشند.در وضعیت هایی که به تعویض هوای اتاق های تمیز نیاز است از فیلترهایی با راندمان بسیار بالا استفاده می گردد و بر افزایش عمر مفید فیلترها با راندمان بالا قبل از آنها پیش فیلترهای فی، فایبرگلاس و امرگلاس استفاده می شود.
درباره این سایت